Στην εφημερίδα «Καθημερινή» της Κυριακής, 20/10/19, διάβασα ένα άρθρο και δύο συνεντεύξεις. Και από τα τρία αυτά κείμενα, κατά τη γνώμη μου, προκύπτουν ορισμένα συμπεράσματα και πληροφορίες, που έχουν ιδιαίτερη αξία.
Στο άρθρο του Κου Παπαχελά: «Δεν υπάρχουν προστάτες» αναφέρονται τα εξής: «Πώς θα εγγυηθείτε την ασφάλεια μας ?? είναι το πρώτο ερώτημα που απευθύνει κάθε Έλληνας πολιτικός (και όχι μόνο) σε όποιον σημαντικό και ισχυρό αξιωματούχο επισκέπτεται τη Χώρα μας. Το ερώτημα προκαλεί αμηχανία, απορία». Και συνεχίζει πάρα κάτω: «…ως Έλληνες πάσχουμε από μία πρωτοφανή, σχιζοφρενική, αντιμετώπιση του ρόλου των Μεγάλων Δυνάμεων. Ένα κομμάτι μας, θέλει να βλέπει τη Χώρα μας σαν ένα Δαβίδ που αντιστέκεται διαρκώς σε ένα Γολιάθ…και ένα άλλο κομμάτι μας πάσχει από το σύνδρομο του Ραγιά».
Για να γράφει κάτι τόσο βαρύ για τους πολιτικούς μας, ένας έγκριτος και κυρίως έμπειρος δημοσιογράφος, κατ’ αρχήν σημαίνει ότι έχει στοιχεία και δεύτερον, μάλλον θέλει να κτυπήσει το «καμπανάκι», για μία ακόμα φορά, της εθνικής μας πορείας.
Να καταδείξει ότι μεταξύ του Δαβίδ που συνεχώς αντιστέκεται και νικά τους δυνατούς και του Ραγιά που δηλώνει υποταγή για να εξασφαλίσει προστασία από τρίτους, υπάρχει και ο μέσος δρόμος, αυτός του πατριώτη ρεαλιστή που γνωρίζει δυνατότητες και αδυναμίες και ο οποίος ενεργοποιεί όλες τις δυνάμεις του Έθνους για να αυξήσει τις πρώτες και να ελαχιστοποιήσει τις δεύτερες. Γι’ αυτό και ο εν λόγω δημοσιογράφος καταλήγει στο άρθρο του: «Είναι πολύ κακό να δίνουμε την εντύπωση ότι αναζητούμε κάποιον προστάτη. Είναι δείγμα αδυναμίας και γεωπολιτικής κακομοιριάς».
Η πρώτη συνέντευξη που το εν λόγω φύλλο, φιλοξενούσε, ήταν του ΥΦΕΘΑ, Στρατηγού Κου Αλκιβιάδη Στεφανή, Επιτίμου Α/ΓΕΣ, στον δημοσιογράφο Κο Β. Νέδο. Μία συνέντευξη που καλύπτει όλους σχεδόν τους τομείς της Εθνικής μας Άμυνας.
Ο Στρατηγός λέει πολύ σημαντικά πράγματα, κατά την άποψη μου. Είναι δε όλων μας, νομίζω ευχή, όλα αυτά να πραγματοποιηθούν προς την κατεύθυνση που σχεδιάζονται και φυσικά εν χρόνω.
Θα σταθώ ιδιαίτερα σε τέσσερα σημεία της συνέντευξης, που κατά τη γνώμη μου είναι σοβαρά και έχουν ιδιαίτερο βάρος. Πρώτον μαθαίνουμε ότι εκπονείται, επί τέλους, η νέα Πολιτική Εθνικής Άμυνας (Π.Ε.Α.), η οποία σύντομα θα τεθεί προς έγκριση στο ΚΥΣΕΑ.
Είναι, ίσως από τα πλέον βασικά θεσμικά κείμενα, αφού καθορίζει τον τρόπο άμυνας της χώρας έναντι εξωτερικών απειλών και σε αυτό στηρίζεται η Δομή Δυνάμεων.
Δεύτερον εστιάζει και τονίζει την ανάγκη βελτίωσης του Συστήματος Λήψης Αποφάσεων για την άμυνα της χώρας, προς την κατεύθυνση της ταχύτερης, δηλαδή σωστής, αντίδρασης όλων των εμπλεκομένων, όταν υπάρχει ανάγκη. Στο θέμα αυτό, που είναι ιδιαίτερα κρίσιμο στο χειρισμό κρίσεων, θα πρόσθετα μία επισήμανση που τη θεωρώ το κλειδί της επιτυχίας του Συστήματος Λήψης Αποφάσεων . Απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή το μέρος εκείνο του Συστήματος που η Πολιτική Ηγεσία δίνει, ως έχει την ευθύνη, τις κατευθύνσεις, οδηγίες ή εντολές στην Στρατιωτική, για τον τρόπο εμπλοκής του Στρατιωτικού Οργάνου και τους πολιτικούς στόχους που όλοι οι εμπλεκόμενοι πρέπει να πετύχουν. Οι αρμοδιότητες και ευθύνες αυτές, αν δεν είναι θεσμοθετημένες και δοκιμασμένες πολλές φορές σε ασκήσεις, δεν θα λειτουργήσει το Σύστημα όταν έρθει η ώρα (βλέπε Ίμια).
Το τρίτο σημείο, αφορά την άποψη ότι : «Στη σύγχρονη Στρατηγική δεν εξετάζεις τις προθέσεις του αντιπάλου. Ο αντίπαλος, επειδή έχει το πλεονέκτημα, μπορεί να αλλάζει προθέσεις συνεχώς. Πρέπει να εξετάζεις τις δυνατότητες του». Αυτή είναι η πλέον σωστή προσέγγιση από αρμόδια χείλη και ο μόνος σωστός τρόπος για να είσαι προετοιμασμένος. Μόνο που σε ένα άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Κος ΥΦΕΘΑ, μπαίνει στον πειρασμό της εκτίμησης των τουρκικών προθέσεων, εμμέσως, λέγοντας ότι: «…εμείς αποτελούμε το πέμπτο ή το έκτο πρόβλημα της (Τουρκία)».
Έχει διαπιστωθεί ότι η Τουρκική Ηγεσία δεν κατηγοριοποιεί τους εθνικούς της στόχους. Απλά εξετάζει συνεχώς τις επικρατούσες συνθήκες και προσαρμόζει σε αυτές τον δεδομένο εθνικό της στόχο. Επίσης η στρατιωτική ισχύ μπορεί να έχει πλήρη εμπλοκή σε ένα στόχο που θεωρεί πρωτεύοντα τη δεδομένη στιγμή, αλλά διατηρεί υπό ισχυρή πίεση και άκαμπτη πολιτική θέληση και τους άλλους εθνικούς της στόχους.
Το τέταρτο σημείο είναι η αναφορά που κάνει στην Αμυντική Βιομηχανία της χώρας. Ο Κος ΥΦΕΘΑ, πολύ σωστά, τοποθετεί στο ίδιο επίπεδο βαρύτητας την Αμυντική Βιομηχανία με την επάρκεια του αμυντικού εξοπλισμού και του ηθικού του προσωπικού των Ε.Δ. Το ΥΠΕΘΑ, δεν μπορεί παρά να είναι ο κινητήριος μοχλός ανάπτυξης της εγχώριας υποδομής σε αμυντική βιομηχανική ισχύ. Καιρός είναι να δούμε και να αντιγράψουμε τι έχουν κάνει άλλες Χώρες στον τομέα αυτόν.
Δεν είναι φυσιολογικό και οικονομικά συμφέρον, να υπάρχουν ελληνικές βιομηχανίες αμυντικού υλικού οι οποίες κάνουν το σύνολο της παραγωγής των εξαγωγή σε ξένες Ε.Δ. και την ίδια ώρα, για κάποια από αυτά τα υλικά, οι ελληνικές Ε.Δ. να τα εισάγουν. Κάτι φταίει. ..ή ο γιαλός ή ο αρμενιστής..
Πρέπει να σημειώσω ότι αυτό που τονίζει ο Κος Παπαχελάς περί ραγιαδισμού στο άρθρο του, δεν βγαίνει από την συνέντευξη του Κου ΥΦΕΘΑ. Αντίθετα θα έλεγα, ο ρεαλισμός και η ψύχραιμη προσέγγιση των θεμάτων άμυνας, είναι το κεντρικό στοιχείο της συνέντευξης του. Ερμηνεύει σωστά νομίζω, την επίσκεψη Πομπέο στο ΥΠΕΘΑ, χωρίς να διατυπώνει κάποιο είδος εφησυχασμού. Δεν διατυπώνεται ευθέως, αλλά βγαίνει συμπερασματικά από τα λεγόμενα του ότι, ευθύνη του ΥΠΕΘΑ είναι να εκμεταλλεύεται τις συμμαχικές σχέσεις για να βελτιώσει την αμυντική ισχύ της χώρας με κάθε τρόπο. Τονίζει δε ότι η Άμυνα είναι σοβαρός αναπτυξιακός μοχλός. Δεν μένει παρά να δούμε όλα αυτά να περνούν σε φάσεις υλοποίησης, μαζί με την αναμενόμενη, για χρόνια, αναδιοργάνωση των Ε.Δ και κυρίως των χερσαίων δυνάμεων.
Η άλλη συνέντευξη, στην ίδια εφημερίδα, που νομίζω ότι έχει σημαντικά σημεία και τα οποία πρέπει να τύχουν της προσοχής των αρμοδίων της χώρας μας, είναι αυτή του νέου Πρέσβη του Ισραήλ στην Αθήνα Κου Γιόσι Αμράνι. Και αυτή στον Κο Β. Νέδο. Για την Ασφάλεια και την Άμυνα ο Κος Πρέσβης σημειώνει: «Η Εθνική Άμυνα και η διαφύλαξη των εθνικών συμφερόντων, είναι κάτι το οποίο καμία Χώρα δεν πρέπει να αναθέτει σε τρίτους». Και συνεχίζει για να γίνει απόλυτα κατανοητό αυτό που λέει.: «Η Ισραηλινή εμπειρία υπαγορεύει ότι πρέπει να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου. Και το αναφέρω αυτό ως ένα μήνυμα σε εσάς και στους καλούς Κυπρίους φίλους μας, ότι πρέπει να επενδύσετε στην εθνική ασφάλεια σας, να αναπτύξετε τις δικές σας εθνικές δυνάμεις και να καθιερώσετε τις συμμαχίες σας».
Η εκτίμησή μου είναι ότι ο νέος Πρέσβης του Ισραήλ κάνει πολύ συγκεκριμένες προτάσεις και στέλνει σοβαρά μηνύματα προς την ελληνική Κυβέρνηση. Φαίνεται ότι η χώρα του είναι έτοιμη να εμβαθύνει την συνεργασία με Ελλάδα και Κύπρο σε επίπεδο συγκεκριμένης συμμαχίας που θα αφορά θέματα Ασφάλειας και υποστήριξης κοινών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δείχνει ετοιμότητα για συνεργασία στην τεχνολογία και Αμυντική Βιομηχανία προς ανάπτυξη των δικών μας εθνικών, σχετικών, δυνατοτήτων. Μας τονίζει, Ποίος; Ο Πρέσβης της Χώρας που την ασφάλεια της έχει εγγυηθεί η μόνη υπερδύναμη, ότι μόνοι μας πρέπει να έχουμε την αμυντική επάρκεια για να εξασφαλίσουμε την Άμυνα μας και τα συμφέροντα μας. Αυτό κάνει η χώρα που έχει τις ισχυρότερες αμυντικές εγγυήσεις.
Συμπερασματικά θα επικαλεσθώ την προσέγγιση του Κου Παπαχελά: «Ζούμε σε μία εποχή που θέλει μεγάλη προσοχή. Οι σταθερές είναι λίγες, ή μάλλον ελάχιστες. Οι ΗΠΑ μπορεί να εγγυώνται την ασφάλεια του Ισραήλ ή της Ν. Κορέας, αλλά ακόμα και οι ίδιοι…αμφιβάλλουν για τι ισχύει και τι όχι επί Τράμπ… Η Δύση δίνει πολύ κακά μηνύματα… για τις υποσχέσεις της, όπως κατάλαβαν απότομα Κούρδοι και ο Κος Ζάεφ».
Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Ευάγγελος Γεωργούσης
Επίτιμος Διοικητής Δ.Α.Ε.
Πρόεδρος Συνδέσμου Αποφοίτων Σ.Ι.