Την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019 στην ΑΒ της ΝΕΑΣ ΑΓΧΙΑΛΟΥ η 330 Μοίρα, με μια σεμνή και άψογη τελετή, γιόρτασε την επέτειο των 30 χρόνων από την ίδρυσή της, τιμώντας την ιστορία της και τους νεκρούς της.
Τιμώντας επιπλέον και όλους τους συναδέλφους, που τόσο στα αρχικά στάδια συγκρότησης – οργάνωσης της Μοίρας, όσο και στα χρόνια που ακολούθησαν, συνέβαλαν καθ΄ οιανδήποτε τρόπο, όχι μόνο στη ανάπτυξη και διατήρηση ενός υψηλού επιχειρησιακού επιπέδου στην 330Μ, αλλά και στην δημιουργία νέων επιχειρησιακών δεδομένων και αντιλήψεων στο επίπεδο της Τακτικής Αεροπορίας και των επιτελείων της ΠΑ.
Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Αρχηγός της Τακτικής Αεροπορίας Απτχος (Ι) Θεμιστοκλής Μπουρολιάς, που έχει υπηρετήσει στην 111 ΠΜ, έχοντας θητεύσει μάλιστα και Δκτης της Μονάδας, τον οποίο υποδέχτηκε ο Δκτης 111 ΠΜ Σμχος (Ι) Άρης Αγορογιάννης. Φυσικά έντονη και συγκινητική υπήρξε και η παρουσία μεγάλου αριθμού ε.ε. & ε.α. συναδέλφων, που υπηρέτησαν στο παρελθόν, από διάφορες θέσεις, στην 330Μ, και που αποτελούν σαν σύνολο αλλά και ο καθένας χωριστά, ένα σημαντικό μέρος της δυναμικής ιστορίας της.
Με την άφιξη του Α/ΤΑ άρχισε και το κύριο μέρος της εκδήλωσης, με ανάγνωση της ΗΔ της 330Μ από τον Δκτή της, Ασμχο (Ι) Γεώργιο Αναστασόπουλο
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΓΗ ΔΚΤΟΥ 330Μ (ΕΠΕΤΕΙΟΣ 30 ΧΡΟΝΩΝ)
Η 9η Ιανουαρίου 1989, ημερομηνία ίδρυσης της 330Μ, αποτελεί ορόσημο όχι μόνο για την ιστορία της Μοίρας αλλά και για την ίδια την Πολεμική Αεροπορία καθώς ταυτίζεται με την απαρχή της παρουσίας των αεροσκαφών F-16 στους Ελληνικούς ουρανούς. Αποτελώντας την πρώτη Μοίρα εξοπλισμένη με αυτόν τον υπερσύγχρονο για την εποχή τύπο μαχητικού αεροσκάφους, η 330Μ έχει συνδεθεί άρρηκτα αφενός με την επιχειρησιακή αξιοποίησή του, αφετέρου με το πέρασμα της Αεροπορίας μας στην εποχή των μαχητικών τρίτης γενιάς.
Ήταν πριν 30 χρόνια όταν μια μικρή ομάδα Ιπταμένων και Τεχνικών, προσεκτικά επιλεγμένοι για τις ικανότητές τους, με άριστο επαγγελματισμό και πίστη στο καθήκον κατάφεραν και έκαναν πραγματικότητα το όραμα της τότε Ηγεσίας για τον εκσυγχρονισμό, την αναδιοργάνωση και την κατακόρυφη αύξηση των δυνατοτήτων της Πολεμικής Αεροπορίας. Κύριο μέλημα για την εποχή αποτελεί η όσο το δυνατό ταχύτερη επιχειρησιακή εκμετάλλευση του νέου αποκτήματος, του Α/Φ F-16 καθώς και η μετάπτωση της Μοίρας σε πλήρη ετοιμότητα ανάληψης επιχειρήσεων με πρωτεύοντα ρόλο την αναχαίτιση.
Μετά από επίπονη και σκληρή καθημερινή εκπαίδευση σε όλους τους τομείς η Μοίρα αξιολογείται επιτυχώς τον Απρίλιο του 1990 από το ΑΤΑ και τον Ιούλιο του ίδιου έτους είναι σε θέση να διαθέσει Α/Φ και ετοιμοπόλεμα πληρώματα για ανάληψη ετοιμοτήτων. Στις 11 Ιουλίου 1990 λαμβάνει χώρα η πρώτη ταχεία απογείωση Α/Φ επιφυλακής για την αναχαίτιση Τουρκικών Α/Φ. Αυτό έμελλε να είναι και το πρώτο από τα 4.100 και πλέον SCRAMBLE που έχει εκτελέσει η Μοίρα όλα αυτά τα χρόνια, τα οποία δίκαια την κατατάσσουν στην κορυφή, αναφορικά με την προσφορά της στην υπεράσπιση του εναερίου χώρου μας.
Οι επιχειρησιακές απαιτήσεις καθώς και η ανάγκη της πλήρους εκμετάλλευσης του νέου οπλικού συστήματος δίνουν στη Μοίρα πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλο το φάσμα των αεροπορικών επιχειρήσεων, καθώς πραγματοποιεί συνεργασίες με Μοίρες όλων σχεδόν των Συμμαχικών χωρών ενώ συμμετέχει στο σύνολο των Εθνικών και σε πλήθος ΝΑΤΟϊκών Ασκήσεων. Η ύπαρξη του Α/Φ F-16 στο οπλοστάσιο του εξ ανατολών γείτονα καθιστά επιτακτική τη συνεκπαίδευση όλων των άλλων Μοιρών της Αεροπορίας μας με την 330Μ προκειμένου οι Ιπτάμενοι να εξοικειωθούν με τα χαρακτηριστικά του F-16 και τον τρόπο αντιμετώπισής του. Σε μια τέτοια συνεκπαίδευση με μαχητικά Μ-2000 στις 26 Νοεμβρίου 1992 η Μοίρα θα θρηνήσει στα γαλάζια νερά του Αιγαίου τον πρώτο της νεκρό, τον ηρωικό Σμηναγό Αλέξιο Μπρίντακ.
Μέχρι την έλευση νεότερων εκδόσεων του F-16 και τον εξοπλισμό άλλων Μοιρών, αναρίθμητες θα είναι οι πρωτιές που καταγράφονται στο Ιστορικό της Μοίρας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η προσγείωση, για πρώτη φορά, Ελληνικών μαχητικών Α/Φ στη μαρτυρική Κύπρο στις 27 Σεπτεμβρίου 1995 κατά τη διάρκεια της Άσκησης ΄΄ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ-ΤΟΞΟΤΗΣ΄΄ όταν ένα ζεύγος Α/Φ μετασταθμεύει στην Αεροπορική Βάση της Πάφου. Θα είναι επίσης η πρώτη Μοίρα που θα αναλάβει ετοιμότητες επιφυλακής από το Α/Δ Καστελλίου, υλοποιώντας στην πράξη το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδος-Κύπρου με την προάσπιση του εναέριου χώρου μας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η Άσκηση ΄΄ΝΑΜ 04΄΄ το Σεπτέμβριο του 2004 θα φέρει τέσσερα Α/Φ στο Α/Δ της Κόνυας στην Τουρκία, ανταποδίδοντας έτσι τη συμμετοχή 12 Τουρκικών Α/Φ που είχαν φιλοξενηθεί από τη Μοίρα κατά τη διάρκεια της Άσκησης DYNAMIC MIX τον Ιούνιο του 2000. Μία ακόμη πρωτιά καταγράφεται τον Οκτώβριο του 2000 όταν Α/Φ της Μοίρας πραγματοποιούν, μετά από μια περίοδο δοκιμών, εξαπόλυση βλημάτων IRIS–T στο Π.Β Κρήτης.
Ο Σεπτέμβριος του 2011 θα αποτελέσει έναν ακόμη σταθμό καθώς τότε πραγματοποιείται η συνένωση με την 346Μ, τη δεύτερη Μοίρα που αξιοποιούσε τα Α/Φ F-16 από το 1990, καθιστώντας έκτοτε τη Μοίρα το μοναδικό χρήστη των Α/Φ F-16 BLK 30 αλλά ταυτόχρονα και τη μεγαλύτερη Μοίρα Α/Φ F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας.
Δυστυχώς όλα αυτά τα επιτεύγματα και η αδήριτη ανάγκη ρεαλιστικής εκπαίδευσης θα συνοδευτούν από θυσίες στο βωμό του καθήκοντος και βαρύ φόρο αίματος. Στις 13 Νοεμβρίου 2000 ο Υποσμηναγός Κωνσταντίνος Κακκαβάς, θα περάσει στο πάνθεον των ηρώων μετά τη συντριβή του Α/Φ του πλησίον της 111ΠΜ κατά την εκτέλεση βολών αέρος –εδάφους ενώ λίγα χρόνια αργότερα την αποφράδα ημέρα της 14ης Οκτωβρίου 2004, στο χειρότερο ίσως ατύχημα της Τακτικής Αεροπορίας, δύο διθέσια Α/Φ συντρίβονται στην περιοχή του Πηλίου με αποτέλεσμα το θάνατο τεσσάρων εκλεκτών Ιπταμένων, του Επισμηναγού Ιωάννη Κομμάτα, του Σμηναγού Αθανάσιου Σιούτα και των Υποσμηναγών Γεώργιου Αντωνόπουλου και Γεώργιου Λυκούδη.
Η συμπλήρωση μιας περιόδου 30 χρόνων φιλότιμης, συστηματικής και επίπονης προσπάθειας από το Ιπτάμενο και Τεχνικό προσωπικό έχουν καταστήσει πλέον τη Μοίρα θεμέλιο λίθο στην άμυνα της Χώρας μας, τοποθετώντας τη στο επίκεντρο των αεροπορικών δραστηριοτήτων. Άνθρωποι οι οποίοι με ήθος και αυταπάρνηση, αφοσίωση στην αποστολή και υψηλή αίσθηση του καθήκοντος, μα πάνω απ’ όλα με αγάπη για την Αεροπορική ιδέα δημιούργησαν εξαρχής μια ιδιαίτερη κουλτούρα και νοοτροπία, καταφέρνοντας να αποτελεί ξεχωριστό προνόμιο το να ανήκει κανείς στην «οικογένεια» της 330Μ. Είναι αυτή η νοοτροπία του μαχητή – αναχαιτιστή η οποία θα περάσει στη συνέχεια σχεδόν σε όλες τις μεταγενέστερες Μοίρες Α/Φ F-16 στις οποίες η 330 προσέφερε έμπειρα και ικανά στελέχη όλων των ειδικοτήτων.
Συμπληρώνοντας πάνω από 95.000 ώρες πτήσης όλα αυτά τα χρόνια, οι ΄΄ΚΕΡΑΥΝΟΙ΄΄ έχουν καταστεί συνώνυμοι της αναχαίτισης στο χώρο του Αιγαίου και έχουν προβάλει τα χρώματα της Πολεμικής Αεροπορίας από την Κύπρο και το Ισραήλ έως τη Βόρεια θάλασσα, στέλνοντας σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση και καθιστώντας ξεκάθαρο σε όλους ότι θα είναι πάντα εκεί που πρέπει όποτε απαιτηθεί για να υπερασπιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα δίκαια της Χώρας μας.
Σήμερα, 30 χρόνια από τότε που το χαρακτηριστικό κλήσης ΄΄ΚΕΡΑΥΝΟΣ΄΄ ακούστηκε για πρώτη φορά στον Ελλαδικό χώρο, όλοι εμείς που υπηρετούμε στην 330Μ, στη «μητέρα» των Μοιρών F-16 της Πολεμικής μας Αεροπορίας, υπερήφανοι για την Ιστορία μας, πιστοί σε εκείνα που κληρονομήσαμε από τους προκατόχους μας και συνεχιστές του έργου τους, εκπληρώνουμε την αποστολή που μας έχει ανατεθεί πασχίζοντας με όλες τις δυνάμεις μας για τη διατήρηση του μέγιστου επιπέδου ετοιμότητας και επιχειρησιακής ικανότητας. Είναι κάτι που οφείλουμε στην Πατρίδα μας, σε αυτούς που υπηρέτησαν στη Μοίρα πριν από εμάς μα πάνω απ’ όλα σε εκείνους που ηρωικά θυσιάστηκαν ανταποκρινόμενοι στην ιστορική ρήση του ΄΄Μολών λαβέ΄΄.
Ασμχος (Ι) Γεώργιος Αναστασόπουλος
Διοικητής 330Μ
Ακολούθως το λόγο πήρε ο κ. Αρχηγός για ένα σύντομο χαιρετισμό, κατά τον οποίο αναφέρθηκε στην ιστορία της Μοίρας, αναγνωρίζοντας όχι μόνο την γενικότερη προσφορά της και το σημαντικό επιχειρησιακό της ρόλο στην αποστολή του ΑΤΑ, αλλά και την καθοριστική συμβολή της στην εκπαίδευση όλων των Μοιρών, στα νέα δεδομένα των αφων 3ης γενιάς.
Ακολούθησε μία ξενάγηση των προσκεκλημένων, από τον Μοίραρχο, στην στατική έκθεση αφων.
Μετά και το απαραίτητο διάλλειμα, οι προσκεκλημένοι, μαζί με τη ΔΚΣΗ της Μονάδας και της Μοίρας, συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα ενημέρωσης, για την επίδοση των αναμνηστικών πλακετών και των λευκωμάτων των 30 χρόνων, στους Διατελέσαντες Δκτες, ΑΕ και Αρχιμηχανικούς της Μοίρας.
Στιγμές έμφορτες συναισθημάτων, για ασπρομάληδες, γκριζομάληδες, αλλά και νεώτερους συναδέλφους, που έζησαν ένα σημαντικό μέρος της ζωής τους, μέσα από τις εμπειρίες και τις προκλήσεις μιας Μοίρας Μαχητικών Αφων, τόσο δυναμικής, όσο η 330 ΜΟΙΡΑ
Η επίδοση των αναμνηστικών άρχισε με τον Α/ΑΤΑ και συνεχίστηκε με τους 12 (από 16) παρόντες πρώην Μοιράρχους. Η Μοίρα ανέλαβε να στείλει τα αναμνηστικά και στους απόντες.
Και η επίδοση των αναμνηστικών έκλεισε με τους διατελέσαντες ΑΡΧΙΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ. Συνάδελφοι, που κάτω από δύσκολες, σε πολλές περιόδους, συνθήκες, κατάφεραν να διατηρήσουν υψηλές διαθεσιμότητες, για την εκτέλεση του εκπαιδευτικού έργου και της επιχειρησιακής αποστολής της Μοίρας. Παρόντες οι 9 από τους 14.
Θα ήταν παράλειψη να μην τονιστεί και η παρουσία των πρώην Δκτων της 111 ΠΜ, Απτχων (Ι) ε.α. κκ ΑΦΕΝΤΑΚΗ, ΔΟΥΜΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ και ΤΣΙΟΥΤΡΑ, και του Ταξχου (Ι) Κων. ΚΕΛΑΡΗ
Η εκδήλωση έκλεισε με ΔΕΞΙΩΣΗ στην Λέσχη Αξιωματικών
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ……
Μια ωραία, σεμνή και συγκινητική εκδήλωση ολοκληρώθηκε με επιτυχία, κυρίως γιατί συνέδεσε το παρελθόν με το παρόν. Με αντικειμενικότητα αλλά και με αποστασιοποιημένη οπτική από τους πιο παλιούς,…εκτιμάται. Δίνοντας παράλληλα και μια δυνατότητα εξαγωγής συμπερασμάτων για το μέλλον.
Αντικειμενικά, τίποτε δεν ήταν εύκολο τα πρώτα χρόνια συγκρότησης της 330Μ. Και δεν ήταν μόνο η πρόκληση αφομείωσης ενός νέου οπλικού συστήματος, με πρωτοποριακές τεχνολογικές εφαρμογές, σε ένα πλαίσιο των πιο απίθανων, αρχικά τουλάχιστον, ελλείψεων. Ούτε και η αυστηρή εκπαίδευση – επίβλεψη από τους εκπαιδευτές της USAF, που συνέβαλαν ουσιαστικά στην εκπαίδευση και στην επιχειρησιακή αξιοποίηση του F-16 C/D BLK 30.
Η πραγματικά μεγάλη πρόκληση – πρόβλημα, για όσους ενεπλάκησαν με τη περιπέτεια της 330Μ, τα πρώτα χρόνια, ήταν η διασφάλιση ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ με αρκετούς φορείς της ΠΑ, από επίπεδο Μονάδας έως και το ΓΕΑ. Αλλά και με συναδέλφους άλλων Μοιρών. Κάποιοι από τους οποίους αντιμετώπιζαν με σχετική δυσπιστία τα νέα επιχειρησιακά δεδομένα, και κυρίως τις μεγάλες απαιτήσεις υποστήριξης αυτού του νέου οπλικού συστήματος, δημιουργώντας καθυστερήσεις στην επίλυση των τρεχόντων προβλημάτων. Ωστόσο η επιμονή, η ευρυματικότητα και κυρίως η μεγάλη προσπάθεια των πρώτων χρόνων, άξιζε τον κόπο, γιατί έκτισε γέφυρες και έφερε σύντομα θετικά αποτελέσματα, συμβάλοντας στη μετάβαση της ΠΑ στην νέα εποχή.
Πέραν αυτών των δυσκολιών όμως, η 330 κατάφερε και επέβαλε, σαν παράδοση, και πολλές νέες αντιλήψεις στην νοοτροπία και στην κουλτούρα των σχέσεων των στελεχών της, σε υπηρεσιακό, προσωπικό αλλά και οικογενεικό επίπεδο σχέσεων, που και αυτό δεν ήταν εύκολο για τα δεδομένα τις εποχής.
Για τα επιτεύγματα αυτά και τις μικρές ή μεγάλες ιστορίες που κρύβονται πίσω τους, είναι υπερήφανα τα παλαιότερα στελέχη της Μοίρας και φυσικά δεν μετανιώνουν για τις προσωπικές υπερβάσεις στην προσπάθεια στήριξης της Μοίρας, ακόμη και σε βαρος του εαυτού τους και της οικογένειάς τους. Και έχουν την ικανοποίηση, αυτή η υπερηφάνεια να έχει ουσιαστικό αντίκρυσμα, στον σεβασμό και στην συγκινητική αναγνώριση εκ μέρους των νεότερων και των σημερινών στελεχών της 330Μ. Τα οποία, αδιαμφισβήτητα, συνεχίζουν να υπηρετούν την επιχειρησιακή αποστολή της Μοίρας, με σαφώς μεγαλύτερη επιστημοσύνη, εμπειρίες και επάρκεια, αποδεικνύοντας καθημερινά ότι ΕΠΑΞΙΑ χαίρουν της εμπιστοσύνης του Ελληνικού Λαού.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 330Μ – ΡΩΜΗ ΜΕΤΑ ΦΡΟΝΗΣΕΩΣ & ΤΥΧΗ ΑΓΑΘΗ
