How a combat pilot could use the OODA Loop:
Observe the adversary with on-board sensors (especially the pilot’s own vision).
Orient himself by predicting the course of maneuvers by the enemy, based upon an assessment of the enemy’s energy state, knowledge of the enemy’s tactics, aircraft, and relative advantage in position.
Decide on the maneuver, needed for himself, in order to defeat an adversary’s attack or counter an adversary’s defensive move while on the offensive.
Act by accomplishing the maneuver with great speed, which is designed to be unpredictable and asymmetrical. The outcome from such maneuvers is a disruption from the flight path that would normally be expected, resulting in confusion of the enemy.
The cycle is then repeated. If a series of maneuvers can be accomplished with such speed that the adversary cannot react with appropriate counter-maneuvers, then victory is certain.
In a military context, there are two tactics involved: one is to slow down the enemy’s OODA Loop decision processing, while the other is to speed up one’s own OODA Loop processing.
Σαν σήμερα, 9 Μαρτίου 1997, έφυγε από τη ζωή ο χαρισματικός μαχητής αεροπόρος, John Richard Boyd, ο αναμορφωτής της σύγχρονης αεροπορικής τακτικής, το ορφανό φτωχόπαιδο από την Πενσυλβανία. Είχε γεννηθεί το 1927.
Στα παιδικά του χρόνια η μάνα του επέμενε να του ψιθυρίζει, if you work hard and have integrity, one day you would rise above those who snicker at your poverty. Τον κοροϊδεύανε οι συμμαθητές του για τη φτωχική του εμφάνιση. Ο ίδιος ξεπέρασε κάθε προσδοκία της μάνας του.
Στον πόλεμο της Κορέας, και για λίγους μήνες πριν τη λήξη, σε ηλικία 26 ετών, έλαβε μέρος σε είκοσι δύο πολεμικές αποστολές με αεροσκάφη Sabre F-86 εναντίον των υπέρτερων MiG-15.
Boyd’s specialty was the “High G Roll”, described as a “rolling defensive maneuver designed to force an overshoot upon an attacker with a low rate of closure.”
Στον πόλεμο αυτόν σημειώθηκαν 792 καταρρίψεις MiG-15 έναντι 78 F-86. Μια καταπληκτική αναλογία καταρρίψεων 10:1, μεταξύ των καλά εκπαιδευμένων Αμερικανών αεροπόρων και των φτωχών Βορειο-Κορεατών.
Σ’ αυτή τη σύντομη παραμονή του στο πολεμικό αεροπορικό μέτωπο της Κορέας, ο Boyd απέκτησε τεράστιες εμπειρίες που, σε συνδυασμό με το ανήσυχο πνεύμα του, θα αποτελέσουν το θεμέλιο μιας καριέρας αφιερωμένης στη μελέτη του war fighting και των εφαρμογών της στη νίκη και την επιβίωση. Ήταν μακράν the most dedicated and skilled pilot και λαχταρούσε να μοιραστεί τις εμπειρίες του με τους συναδέλφους του.
Τον επόμενο χρόνο, λοιπόν, με μια πρόωρη προαγωγή στο βαθμό του Σμηναγού, τοποθετήθηκε στο υψηλών απαιτήσεων Fighter Weapons School at Nellis Air Force Base in Nevada, για λίγους μήνες ως μαθητής και στη συνέχεια ως εκπαιδευτής. Τότε, εκεί, χρησιμοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο του, ανέπτυξε και κατέγραψε το:
Aerial Attack Study
Με το οποίο κωδικοποίησε όλες τις τακτικές και απετέλεσε τη Βίβλο της αεροπορικής μάχης, παγκοσμίως. Τα διδαχθήκαμε και τα εφαρμόσαμε χωρίς, ίσως, να γνωρίζουμε ούτε το όνομα τού θεμελιωτή τους.
Εκεί, στο Σχολείο Όπλων και Τακτικής, ξαναμελέτησε τις επιτυχίες του F-86 και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, τα κρίσιμα χαρακτηριστικά αυτού του αεροσκάφους αναχαιτίσεως ήταν η ευρύχωρη καλύπτρα, που έδινε στον χειριστή a better view της αεροπορικής κατάστασης, και τα υδραυλικά του συστήματα ελέγχου των πηδαλίων τα οποία του εξασφάλιζαν ταχεία αλλαγή θέσεως στο χώρο. Συμπέρανε ότι υπήρχαν δύο τρόποι να νικήσεις κάποιον στην εναέρια μάχη: speed up your decision-making, or slow down theirs.
Τότε ήταν που ο Boyd αισθάνθηκε την ανάγκη της αποκτήσεως προχωρημένων τεχνικών γνώσεων προκειμένου να εμβαθύνει στην ανάλυση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του αεροσκάφους. Και γρήγορα ξεκίνησε μαθήματα στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο στη Georgia, όπου στο δεύτερο έτος των σπουδών του αντιλήφθηκε ότι ήταν η ικανότητα αλλαγής της ενεργειακής καταστάσεως του αεροσκάφους που οδηγούσε στο maneurability και αντίστροφα. Οι εντατικές μελέτες του και η επεξεργασία των παραμέτρων όλων των τότε μαχητικών αεροσκαφών στους τότε υπολογιστές είχαν ως αποτέλεσμα, το 1964, να ολοκληρώσει και να παρουσιάσει την
Energy Maneuverability Report .
Με βάση αυτή την E-M Theory, όπως έμεινε γνωστή, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει το αεροσκάφος F-111, την “ιερή αγελάδα” της δεκαετίας του .60, με τις πτυσσόμενες πτέρυγες, ως too heavy, too slow and lacked maneuverability. Και θα πει σε έναν ανώτερό του, βγάλτε του τις πτέρυγες, τοποθετήστε του καρούλια, βάψτε το κίτρινο και χρησιμοποιήστε το σαν μεγάλης ταχύτητος ταξί. Για τις μελέτες του τιμήθηκε με μοναδικές διακρίσεις αεροναυπηγικής και μηχανικής. Δεν ήσαν όμως όλοι στην Αεροπορία ευθυγραμμισμένοι με την Ε-Μ θεωρία του. Δημιουργήθηκαν και ευτράπελα, και παρ’ ολίγον να παραπεμφθεί σε δίκη διότι είχε “κλέψει χρόνο από τους υπηρεσιακούς υπολογιστές” για να αναπτύξει “μη εγκεκριμένο πρόγραμμα”. Πάντως, ανώτατος αξιωματικός δεν έγινε, καθ’ ότι είχε το θάρρος να λέει τα πράγματα “a spade a spade”.
Αλλά ο πόλεμος στο Βιετνάμ είχε πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις, και η συμβουλές του Boyd για τη σχεδίαση του μαχητικού αεροσκάφους της επόμενης γενιάς ήταν απαραίτητες. Θα τοποθετηθεί στο Επιτελείο της USAF για τα επόμενα είκοσι τρία χρόνια, και η θεωρία του θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τη σχεδίαση του μαχητικού F-15, που θα αποδειχθεί the most successful modern-era fighter, με πάνω από εκατό επιτυχείς αερομαχίες χωρίς καμία απώλεια. Αλλά με το κόστος να έχει εκτιναχθεί, πράγμα που έκανε τον απόστρατο πλέον Boyd και τους συνεργάτες του, τη “Fighter Mafia”, όπως τους αποκαλούσαν, να οραματιστούν ένα smaller, lighter and less costly fighter aircraft. Ναι, από τις εισηγήσεις του προέκυψαν το F-16 “Viper” or “Fighting Falcon” και το F/A-18 “Hornet” .
Σε ώριμη ηλικία πλέον και μεστός από επιστημονική γνώση και κάθε είδους αεροπορικές εμπειρίες, ο Boyd προσέφερε στην επιχειρηματική κοινότητα, αλλά κυρίως στους διακόνους της αποφασιστικής δράσης στο έδαφος και στον αέρα, μία μελέτη που αναφέρεται στο, πώς το μυαλό μας σχετίζεται (όταν και αν, λέμε) με την εξωτερική πραγματικότητα, με τον τίτλο:
Destruction and Creation Study.
Δεν γνωρίζουμε αν και πότε ο Boyd συνεργάστηκε με τον “Kelly”, τον εμπνευστή και σχεδιαστή του F-104. Ούτε και αν ποτέ συναντήθηκαν. Τους χώριζαν κάποια χρόνια. Πράγματι, ο Clarence “Kelly” Johnson, ως αντιπρόεδρος της Lockheed, είχε επισκεφθεί τις αεροπορικές μονάδες της USAF στη Νότιο Κορέα τον Νοέμβριο του 1951, όπου οι αμερικανοί πιλότοι του ζήτησαν ένα πιο απλό και ευέλικτο αεροσκάφος για την αντιμετώπιση των ρωσικών MiG, especially with high speed and high altitude capabilities. Με αυτές τις προσλαμβάνουσες ο “Kelly” προχώρησε στην καταπληκτική σχεδίαση και στη συνέχεια στην παραγωγή του F-104, ενός αεροσκάφους που και σήμερα μοιάζει να έρχεται από το μέλλον, καθ’ υπερβολήν ή έστω από κάποια “σοβινιστική” διάθεση. Παρουσιάστηκε στο παγκόσμιο αεροπορικό κοινό σε πτήση το 1954. Ο Μάρκος μάς έχει πει πολλά για τα τεχνικά χαρακτηριστικά αυτού του μαχητή των άστρων. Αλλά τότε, όπως είδαμε παραπάνω, ο Boyd ήταν ακόμα στο ξεκίνημα της αεροπορικής του καριέρας.Ναι, μιας καριέρας που ολοκληρώθηκε ως σύμβουλος στο Πεντάγωνο, προσφέροντας work full time χωρίς μισθό. Θα γραφτεί ότι, ακόμα και η “Καταιγίδα της Ερήμου” έφερε τη σφραγίδα του Boyd.
Το παραπάνω OODA Loop γράφημα είναι η τελευταία προσφορά του, όσον αφορά στον τρόπο σκέπτεσθαι και ενεργείν του αεροπόρου μαχητή και όχι μόνον, για να είναι ο νικητής σε κάθε αερομαχία.
Ναι, είναι επιβεβλημένη η περιοδική επιτελική εντρύφηση στις θεωρίες πολέμου. Και οι επιχειρησιακές τακτικές, όσες μας κληροδότησε ο Boyd και τόσοι άλλοι, είναι αναγκαίο να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα. Ο Ερντογάν είναι διακηρυγμένος εχθρός της Ελλάδος. Si vis pacem, para bellum !
Και μην ξεχνάμε, σήμερα είναι και η επέτειος, 9 Μαρτίου 1941, της εαρινής επίθεσης του Μουσολίνι. Ο ίδιος βρέθηκε στην πρώτη γραμμή, για να παρακολουθήσει, ως νεώτερος Ξέρξης, τις “επιτυχίες” των στρατιωτών του. Ο ίδιος έδωσε το σύνθημα της αντεπιθέσεως στα Αλβανικά βουνά της Τρεμπεσίνας και στο 731 ύψωμα. Αλλοίμονο , όμως. Πολύ γρήγορα θα πει στους στρατηγούς του, “Αποφάσισα να γυρίσω στη Ρώμη. Μου έρχεται εμμετός μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα”. Το Ιταλικό μέτωπο είχε καταρρεύσει.
Άμποτες, να ακούσουμε και από τον Ερντογάν, “Αποφάσισα να πάω στον αγύριστο . . .”! Από τη δική μας στιβαρότητα και τη δική μας αποφασιστικότητα με την οποία κρατάμε το δάκτυλο στη σκανδάλη εξαρτάται.
Ο Boyd έφυγε από τη ζωή ως: the Fighter Pilot who changed the Art of War.
Αλλά και τον ρομαντισμό των αεροπόρων άλλαξε, συμπληρώνουμε εμείς.
Τον ευγνωμονούμε!
9 Μαρτίου 2020. Γρηγόριος Δημ. Νούσιας – Αεροπόρος.