Αγαπητοί μου συνάδελφοι
Για την καταστρεπτική πανδημία που πλήττει την τελευταία περίοδο όχι μόνον την Χώρα μας αλλά ολόκληρο το κόσμο, εκφράζω την εσωτερική μου ανάγκη, παρόρμηση και επιθυμία να επικοινωνήσω μαζί σας παρουσιάζοντας κάποιες απόψεις μου, σε μια περίοδο όπου η πατρίδα μας, ο κοινωνικός μας ιστός και οι οικογένειές μας πλήττονται βάναυσα, και που έρχεται να προστεθεί σε μια θλιβερή δεκαετία στερήσεων και προβληματισμού.
Μέσα σε αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της πανδημίας, του ζόφου, της ανασφάλειας, της απόλυτης πορείας προς το άγνωστο, αλλά και του πόνου – για πολλούς εκ των συνανθρώπων μας – έχουμε σαν :
- Πρώτιστο καθήκον την έγκυρη ενημέρωσή μας, τη συμμόρφωση με τις οδηγίες των ειδικών επιστημόνων και με το παράδειγμά μας ως παραίνεση του άμεσου και ευρύτερου περιβάλλοντός μας.
- Δεύτερο καθήκον είναι η ορθή χρήση των εργαλείων που μας προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία, δηλ. θα πρέπει :
Να επικοινωνήσουμε, να σκεφτούμε λύσεις, να στραφούμε προς τον συνάδελφο, τον συνάνθρωπο, τον φίλο, να ανταλλάξουμε χαμόγελα, να γίνουμε ευρηματικοί, να αισθανθούμε πιο δυνατοί, να συμπαρασταθούμε, να ψάξουμε συλλογικά για μια διέξοδο και να παλέψουμε να την κατακτήσουμε, να οργανώσουμε ένα πρόγραμμα για την καθημερινότητά μας, αντί : να κλεινόμαστε στον εαυτό μας, να επιλέγουμε την πλήρη απομόνωση, την απραγία και στο τέλος την απελπισία.
Κερδισμένη θα είναι αυτή η μάχη εάν επικοινωνήσουμε έστω και με έναν φίλο, έναν συνάδελφο, και αφού πληροφορηθούμε τις ενδεχόμενες ανάγκες του, τον συνδράμουμε, ακόμη και μόνον με τη συνομιλία μαζί του, την αλληλοενημέρωση και την ανταλλαγή απόψεων και μοιραστούμε το φορτίο του.
Τέλος ενόψει των Αγίων Ημερών του Πάσχα, εύχομαι ολόψυχα, το ανέσπερο φως της Αναστάσεως και το μήνυμα της θυσίας του Θεανθρώπου να αγγίξουν τις καρδιές μας, και το κερί της ελπίδας ν’ ανάψει στα σπίτια όλων μας.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
4 Απριλίου 2020. Ταξχος (Ι) ε.α. Ελευθέριος Αυλιανός